انسانها تنهائیت را پر نمیکنند …

فقط خلوتت را میشکنند

هر چه انسانهای اطرافت بیشتر باشند ،

خلوتت آشفته تر

و تنهائیت تنهاتر میشود …

دستهایت را زیر تنهاییم ستون کن


که من از آوارگی بی تو بودن می ترسم...

به تو پرواز را آموختم و رهایت کردم تا ستاره ی دنباله دار باشی ...

کاش با تو از عشق می گفتم تا بیاموزی کمی وفادار باشی!

بادبادک کوچک من ...

خیلی مواظب باش!!!

اگه باشنیدن صداش دلت لرزید…

اگه از بدی هاش فرار نکردی و موندی…

دیگه تمومه…!!!

اون شده همه ی دنیـــــــــــــــــــات

من تمنا کردم

که تو با من باشی

تو به من گفتی

هرگز هرگز

پاسخی سخت و درشت

و مرا غصه این هرگز کشت

تا توانی رفع غم از چهره ی غمناک کن

در جهان گریاندن آسان است

اشکی پاک کن

گاهی خدا اونقدر زود به خواسته مون جواب میده که باورمون نمیشه از طرف اون بوده

اینجاست که میگیم :

عجب شانسی آوردم ...

گاهی شرایط بی درمان و چاره بنظر می رسد

آن فرشته که در کنار توست را از یاد نبر

صد چهره دارد

هزاران نام

برخیز

قدم بردار

به فرشته ای که در کنار توست

اعتماد کن ...

دلت را جایی ...

حوالی خدا ... چهار میخ کن ،

که با رفتن این و آن نرود ...

ببــــخش باران
ببــــخش که ...
تو می باری
و ما ...
شســـــته نمی شویم ...

چـقـــــدر سخــــت اســـت ،

کـه لبـــریـــز بـاشی از "گـفـتـــــن"

ولــی ...

در هـیـــــــچ ســویـــت محـــرمـی نبـاشد ...

فقط غروب جمعه نیست که دلگیر است ...

کافیست ...

دلت ... گیر باشد !!!

تنها بی هوائی ، آدمی را خفه نمی کند !

گاهی هوائی شدن ،

آرام ، آرام ...

بدون رو سیاهی ،

خاموشت می کند ! ...

باران که می بارد همه چیز تازه میشود ،
حتی ...

داغ نبودن تو ...

روی زمینی که به جای درمان دردت را بیشتر میکنند

کَر بودن نعمت بزرگیست ...

مهربانيت را به دستي ببخش ؛ که مي داني با او خواهي ماند ....

وگرنه حسرتي مي گذاري بر دلي که دوستت دارد ... !!!

وقــتی دست فــشردیــم و قـــول دادیـــم...
فقــــط ...دست تــو مـردانـه بــود و قـــــول من...!!!

گاهی آدم میماند بین بودن یا نبودن
به رفتن که فکر می کنی
اتفاقی می افتد که منصرف می شوی
میخواهی بمانی
رفتاری می بینی که انگار باید بـــروی
این بلاتکلیفی خودش کلــــی جهنـــــــــــــــم است...!

دیگر کمتر اشک میریزم...
دارم بزرگ میشوم یاسنگ؟
خدا میداند...

احساس انسان کوچیکی رو دارم که روی بلندی ایستاده. انگار توی طوفان. و احساس میکنه که همیشه هم تصوراتش درست نیست.انگار همه ی چیزهای خوبی رو که تو ذهنش ساخته توی یک ثانیه باد با خودش میبره. میفهمه که گاهی هم اتفاقاتی میفته که بر خلاف تصوراتشه. خیلی اوقات خیلی چیزها رو خوب دیده ولی اونقدر هم خوب نبودن و گاهی هم از خیلی چیزا فرار کرده که وقتی از روی اجبار باهاشون مواجه شده فهمیده خیلی هم بد نبودن.و شاید این بزرگترین درس زندگی باشه!!!

نمیدونم دقیقا حسم چیه. ولی خیلی وقتا دوست دارم همه ی چیزای خوبی که توی ذهنمه اتفاق بیفتن و وقتی نمیفته همه چیم به هم میریزه. خیلی بده آدم از کسی یه انتظاری داشته باشه که بدونه ممکنه اصلا هیچوقت برآورده نشه.

هـــــــــعــــــــــــی ........خیلی چیزا توی دلم تل انباره ولی نمیدونم....

بسه دیگه ظهر بخیر

هیچوقت بیش از حد عاشق نباش
بیش از حد اعتماد نکن
و بیش از حد محبت نکن
چون همین بیش از حد
به تو بیش از حد آسیب میرساند . . .

با وجود تو

تلخ ترین قهوه ها هم شیرین شیرینه

درست مثه عسل!

جزر و مد های زیادی آمده اند و رفته اند

مـــــــوج در مـــــــوج

امـــــــــا نمی دانم چرا

هنوز هم بر تن خیس ســــاحل

نام تــــــــــو را می بینمـــــــ ...!

به ســـلامتی کسایی که
آرامش دیگران براشون مهم تر از برطرف کردن تنهایی خودشونه
و دلی رو برای خوش گذرانیشون به بازی نمی گیرن

وقتي تو رو از دست دادم، اشكي نريختم! چون تموم اشكهام رو براي بدست آوردنت ريخته بودم

مــــن مـــــورچــــه ای را



مـــســــخـــــره مـــــی ڪــــردم



ڪــــه ســـــال هــــا عــــاشـــق



یــــڪـــ تـــــفـــــالـــــه چــــایــــی بــــود...



خــــودم را یــــادم رفـــــتـــــه بـــــود ڪـــه زمــــانــــی



عـــاشــــق آشـــــغــــالــــی بـــــودم ڪــــه



فــــڪــــــ ـر مـــی ڪــــردم آدم بـــــ ـود!!

تا وقتي قلب عريان کسي را نديدي بدن عريانت را نشانش نده...
هيچگاه چشمانت را براي کسي که معني نگاهت را نمي فهمد گريان مکن...
قلبت را خالي نگهدار... اگر هم يک روزي خواستي کسي را در قلبت جا دههی.سعي کن که فقط يک نفر باشد...
به او بگو که تو را بيشتر از خودم و کمتر از خدا دوست دارم...
زيرا به خدا اعتقاد دارم و به تو نياز...

پرنده ای رو که دوس داری رها کن؛اگه دوست داشت برمیگرده اگه برنگشت یعنی هیچ وقت دوست نداشته....

اگه روزی بخوام زندگیم رو به صورت داستان بنویسم ، نقطه ی اوج اون داستان زمانیه که من تو رو اتفاقی ملاقات کردم و ...

بعضی وقت ها یکی طوری میسوزونتت که هزار نفر نمی تونن خاموشت کنن

بعضی وقت ها یکی طوری خاموشت میکنه که هزار نفر نمیتونن روشنت کنن

آدم ها فراموش نمیکنند !
فقط ، دیگر "ساکت"میشوند ...!
هـمـیــن

این را بفهم انسان ها نمی فهمند تو را بلکه تو را ترجمه می کنند

به زبان خودشان

من غــــــرورم را به راحتــــــی به دست نیــــــاوردم

کــــــه هر وقت دلـــت خواست خـــــردش کنی ... !

... غـــــــرور من اگر بشکـنـــــــد

با تـــکـــــه هـــایـــــش

شاهـــــــرگ زنــــدگـــــی تـــــو را نیز خواهـــــد زد

شما هم یه زمانی تو زندگیه بعضی ها بودین و الآن نیسین. به راحتیه همین یه جمله..

می گویند:(بنویس)

از سر زور بنویس

بنویس چون گفتند:(گر ننویسی مردی)

خدایا چه بنویسم وقتی قلمی در دست ندارم

گفتم:(قلم) گفتند:(ملت)

گفتم:(ورق) گفتند:(وطن)

گفتم:(موضوع)گفتند:(حرام است)

گفتم:(چرا)گفتند:(کبیره است)

تردید کردم افتاد قلم به یک باره ز دستم

نوشتم از خون دل ملت نوشتم

با خون شاهرگم نوشتم

باران بارید و شست...خون من جاری شد در فاضلاب

دوباره گفتند:(بنویس) گفتم:(جان در بدن نیست)

گفتند:(جان می دهیم تو را)

گفتم:(قلم) گفتند:(فریاد)

گفتم:(ورق) گفتند:(سکوت)

در کنج اتاق نشستم و در خلوت خود فریاد زدم

در سکوت درونم فریاد زدم از دردها

دق کردم و مردم

آمدند تا بگویند بنویس ...دیدند که نوشتم و مردم

دیگری را آوردند گفتند:(بنویس........) گفت:(.....................)

بزرگترین افــســوس آدمی آن است که حس میکند میخواهد اما نمیتواند…….و به یاد می آورد زمانی را که می توانست اما…….نــخــواســت

پرسیدم تو مشتت چی داری؟

گفت :خودت نگاه کن

دستاشو گرفتم آروم باز کردم

تو دستاش چیزی نبود!

..........گفتم؟:چیزی نیست که!

دستامو که تو دستش بود فشرد گفت:

نبود ولی حالا هست...

دستام گرم شد و اون لبخند زد..

پدری دست بر شانه پسر گذاشت و از او پرسید:تو میتوانی مرا بزنی یا من تورا؟
پسر جواب داد:من میزنم
پدر ناباورانه دوباره سوال را تکرار کرد ولی باز همان جواب را شنید
با ناراحتی از کنار پسر رد شد بعد از چند قدم دوباره سوال را تکرار کرد شاید جوابی بهتر بشنود. ... ...
پسرم من میزنم یا تو؟
این بار پسر جواب داد شما میزنی؟
پدر گفت چرا دوبار اول این را نگفتی؟؟؟
پسر جواب داد تا وقتی دست شما روی شانه من بود عالم را حریف بودم ولی وقتی دست از شانه ام کشیدی قوتم را با خود بردی

دقیقا از همان جایی آغاز می شوند که
ترازو بر می داری می افتی به جان دوست داشتنت !
اندازه می گیری !
حساب و کتاب می کنیُ مقایسه می کنی . . .
و خدا نکند حساب و کتابت برسد به آنجا که
زیادتر دوستش داشته ای ، که زیادتر دل داده ای ،
که زیادتر گذشته ای ، که زیادتر بخشیده ای ،
به قدر یک ذره ، یک نقطه ، یک ثانیه حتی !
درست از همانجاست که توقع آغاز می شود
و توقع آغاز همه ی رنج هایی است
که به نام عشق می بریم . . .

کلافه کرده ای مرا . . .
چرا همیشه لبخندهایت از نوشته های من زیباتر است؟

بی خیال است ، خیلی بی خیال ؛ همان کسی که تمام خیال من است …

در خلوت دلم ، در همنشینی با غمها ببین که چگونه میریزد اشک از این چشمها

این چشمهای خیس ، همان چشمهاییست که تو خیره به آن بودی در لحظه دیدار

میفهمی معنای دلتنگ شدن را ، میفهمی معنی انتظار را؟

کاش می گفتی دوستت دارم… قلبم می ریخت…
تکه های پازل را با هم از زمین برمیداشتیم و پازل را با هم از اول می چیدیم
و تو میدیدی که تکه گم شده اش بودی…

خنده ام میگیرد
وقتی پس از مدت ها بی خبری
بی آنکه سراغی از این دل آواره بگیری
میگویی : دلم برایت تنگ است
یا مرا به بازی گرفته ای
یا معنی واژه هایت را خوب نمیدانی
دلتنگی ارزانی خودت . . .

دلم می خواهد نامت را صدا کنم
یک طور دیگر
جوری که هیچ کس صدایت نکرده باشد
یک طور که هیچ کس را صدا نکرده باشم
دلم می خواهد نامت را صدا کنم
یک طور که دلت قرص شود که من هستم
یک طور که دلم قرص شود که با بودن من ، تو هم هستی

خدایا این “قسمت” رو کجا فرستادی که هر وقت نوبت من میشه ، میگن “نیست” ؟

دلتنگم ، برای کسی که مدتهاست بی آن که باشد ، هر لحظه زندگی اش کرده ام

سهم “من” از “تو” عشق نیست ، ذوق نیست ، اشتیاق نیست
همان دلتنگی بی پایانی ست که روزها دیوانه ام می کند !